Hola allemaal,

Henk en Mari staan klokslag 15.00 uur voor de deur! Met moeite gaat de grote fietsdoos achterin de auto. Geen ruimte meer om te zitten, dus Henk gaat liggend op de fietsdoos, mee naar Schiphol. Mo is er al en niet veel later komen Lin (met een nóg grotere fietsdoos) en Anouk ook aanlopen. We zíjn compleet, ons avontuur kan beginnen !

In Santa Cruz moeten we overstappen. De fietsdozen moeten we zelf uit- en inchecken. Zeer gehavend worden de dozen afgeleverd. De dozen van Lin en van míj zijn te groot voor het kleine vliegtuigje van Amaszonas. Ze moeten uit de doos en in de wrap. Dit gaat met enig geweld. Ik houd míjn hart vast, hoe zal míjn fiets dít doorstaan?

We hebben een air bnb geboekt, incl vervoer vanaf de luchthaven. Een kranige Duitse dame van 80 haalt ons op in haar toyota hilux. Alles past erop!. Zíj heeft een ecologisch centrum opgezet, iets buiten Sucre. Van een kale bergwand heeft zij een bosrijk gebied gemaakt, zo' n 100 hectare. Het wordt onderhouden en bestudeerd door vrijwilligers.

We zetten onze fietsen in elkaar, met een beetje hulp van elkaar lukt het redelijk. Één trapper krijg ik er niet op en ik heb iets speling op de voorvork. Deze keer geen man díe het oplost, dus op zoek naar een fietsenmaker. Weinig fietsers in een stad op 2800m hoogte. We vinden wat. De trapper wordt opgelost. De jongen is onder de indruk van míjn fiets met riem en rohloff naaf. Hij vraagt of zo'n riem niet snel breekt?

Paul is een oude buurjongen uit De Zilk. Hij heeft een boek geschreven;"man in het zadel". Hij heeft de route díe wij gaan fietsen, op de motor gedaan. Vlak voor míjn vertrek, kwam ik er via zíjn boek achter, dat hij in Sucre woont. Gisteren hebben wij met míjn oude buurjongen uit De Zilk geluncht! Heel bijzonder. Paul denkt dat wij het zwaar krijgen! Dat denk ik ook, maar alle fietsers die deze route hebben gedaan zijn super enthousiast. En daarom doen wij het!

Hasta luega